سلولز یک پلیمر خطی نواری شکل از مولکول های گلوکز است. واحدهای گلوکز منفرد از طریق پیوندهای گلیکوزیدی بین موقعیت‌های C1 و C4 خود به هم متصل می‌شوند و کربن C1 آنومریک از پیکربندی β استفاده می‌کند.
سلولز عمدتاً برای تولید مقوا و کاغذ استفاده می شود. مقادیر کمتری به طیف گسترده ای از محصولات مشتق مانند سلفون و ابریشم مصنوعی تبدیل می شود. تبدیل سلولز از محصولات انرژی زا به سوخت های زیستی مانند اتانول سلولزی به عنوان یک منبع سوخت تجدید پذیر در حال توسعه است.